schepen van Loon op Zand en aanhanger van de gereformeerde religie. Hij'
trouwde in 1737 met zijn - van huis uit katholieke - dienstmeid Elisabeth
Bouwens. Voordat ze trouwden werden voor schepenen van Loon op Zand
huwelijksvoorwaarden verleden.
Daarin werd o.a. "expresselijk gestipuleerd" dat de bruid "de roomse religie zou afgaan en in de gereformeerde religie zou leven en sterven, alsook alle kinderen uit dat huwelijk te verwekken, in de gereformeerde religie zou onderwijzen en opvoeden". Vijfjaar later maakten Kievitz en zijn vrouw een testament, waarbij Kievitz aan zijn vrouw goederen vermaakte onder speciale verplichting dat zij hun twee kinderen in de gereformeerde religie zou opvoeden. Tot voogden benoemde hij zijn broer Anthony Kievietz en Jan Rombouts.
Jan Kievitz is kort daarna overleden. Zijn weduwe Elisabeth Bouwens her-
trouwde met Lambert Mone "zijnde van de Roomse religie - welke sij met
verlatinge van de gereformeerde godsdienst ook weer hadde gecompleteerd
en tot nu toe bleef aankleven". In weerwil van het testament is zij ook de
twee kinderen in de Roomse religie gaan opvoeden.

De twee voogden richten een verzoek tot de Raad van Brabant om de twee
kinderen Anthony en Petrus Kievitz ‏(nu 12 en 13 jaar oud)‏ de facto in han-
den van de voogden te stellen. Bij vonnis van de Raad - 13 november 1754-
gebeurt dat en de voogden bestellen de kinderen bij de gereformeerde
schoolmeester in het Gelderse Garderen.

Nog geen jaar later, in oktober 1755, worden de kinderen daar 's nachts ontvoerd en naar de Oostenrijkse Nederlanden gebracht.

De drossaard verzoekt nu aan Ho.Mo. om de "twee kerkhuysen van Loon op
Zand" te sluiten tot de tijd dat de twee kinderen terug zullen zijn. De schuurkerk van Loon op Zand is daarna gesloten, al wordt uit de stukken niet duidelijk voor hoelange tijd. Bron: ‏(Weijters noemt 4 maand in 1756. Met gansentroujg. 19-1969.)‏

Maar elf maanden later - september 1756 - klagen de voogden bij de
Ho.Mo. dat het enige effect geweest is, dat de kinderen naar het kasteel van Loon op Zand zijn gebracht en nog Rooms worden opgevoed. Bron: ‏(Schutjes schrijft dat na 1648 de heren van het kasteel Loon op Zand het katholieke geloof trouw bleven. De slotkapel strekte de katholieken tot veel troost. Later is het brouwhuis bij het kasteel tot schuilkerk ingericht. L. Schutjes: Geschiedenis van het bisdom 's-Bosch deel 4-1873 blz. 747.)‏

Zij vragen nu hun request in handen te stellen van het Officie Fiscaal, waarschijnlijk in de hoop dat het Officie in een of andere vorm nieuwe strafmaatregelen zal nemen.

Tezelfder tijd echter heeft de gewezen stadhouder van Loon op Zand,
Anth.Glavimans met twee schepenen zich tot de Ho.Mo. gewend ‏(en ze voegen er bij: in opdracht van de twee kinderen Anthony en Pieter, die nog in
behoorlijke doch lastige bewaring zijn in Loon op Zand)‏ met het verzoek dat
de Ho.Mo. de kinderen in protectie zullen nemen.

Een halfjaar later blijkt dat de Regenten van het weeshuis in Den Bosch bezwaren hebben om de kinderen op te nemen. In juni 1757 spreken de
Ho.Mo. dan uit dat de kinderen "besteed" moeten worden onder particulier
opzicht van een persoon van de Gereformeerde Religie in een plaats "waar
weinig of geen Roomsgezinden wonen". We zouden kunnen zeggen: terug
naar Garderen dus.
Of de strijd om en het gesol met de kinderen daarmee is afgelopen, blijkt
niet.